چهل سال از همبستگی و اتحاد برای داشتن انقلاب می گذرد.

کربلا، کانون نیک بختی و سعادت بود، حتی برای آنان که پیشینه خوشی نداشتند برخی با لطف الهی، عاقبت نیک را از محفل حسین علیه السلام ستاندند و خون خویش را با خون پاکان و اولیا در هم آمیختند و درخت دین را استوار ساختند. پاداش بازگشت و توبه آنان، شهادتی بود که حسین علیه السلام به آنان عطا فرمود.
سرآمد ره یافتگان و بزرگ همتانی که ابتدا در مقابل حق قرار گرفتند و بنای جنگ و نزاع با امام حسین علیه السلام را داشتند اما با تحول درونی به اصحاب امام حسین علیه السلام پیوستند و تا آن جا پیش رفتند که در رکابش شربت شهادت نوشیدند « حربن یزید ریاحی » می باشد که در آغاز، فرماندهی بخشی از نیروهای دشمن را بر عهده داشت و در جهت مأموریت خود، راه را بر امام بست و مانع از ادامه حرکت آن حضرت شد تا آن جا که این چنین مورد عتاب و خطاب امام حسین علیه السلام واقع شد: ثکلتک أمّک ؛(1) مادرت به عزایت بنشیند.

تو همیشه روشنی

عشق به حسین جا و مکان نمی شناسد، دل می شناسد که حسین (ع) را دوست بدارد.

پیوند نهضت امام حسین با نهضت امام زمان علیهما السلام به سبب زیارت اربعین، چنان است که امام عصر، هنگام ظهور و قیام، خویشتن را با امام حسین، معرفی می کند. گویی امام حسین، جهانی است و همگان وی را می شناسند. و پیاده رویی بیست میلیونی شیعیان در روز اربعین، به عنوان بزرگ‌ترین اجتماع بشریت در عصر معاصر، گویای چنین واقعیتی است. چنان که (وقتی) امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که ظهور فرمود، پنج ندا می‌کند به اهل عالم، از جمله: اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا. (حائری یزدی، الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب، ج 2، ص 282).
آیت ‌الله محمدتقی بهجت رحمت الله علیه در این باره چنین می‌فرمایند:
... امام زمان خودش را به واسطه امام حسین علیه السلام به همه عالم معرفی می‌کنند ... بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین علیه السلام را شناخته باشند... اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین علیه السلام را نمی‌شناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا علیه السلام طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای معرفی حسین علیه السلام به عالم است. (ر. ک: محمدحسین رخشاد، در محضر بهجت)

منبع:سایت راسخون

نابرابری نبرد و پیکار شجاعانه
خزانه تاریخ از جنگ‌ها و مبارزه‌های بسیاری انباشته است و جنگ، عملیات خصمانه گروهی علیه گروه دیگر است که در مقابلِ هم ایستاده‌اند و همین امر آن را با قیام و شورش متمایز می‌گرداند. شورش، نبرد دو سویه نیست، بلکه آیین مخصوص به خود دارد. واقعه عاشورا به راستی در چه طیفی قرار می‌گیرد ؟ آیا قیام فرد علیه حکومت است یا نبرد عده‌ای علیه عده‌ای دیگر ؟ اگر حرکت امام حسین علیه‌السلام قیام و شورش به شمار آید بایستی رفتار سیاست زمانه، تنها به سرکوبی او و از میان برداشتن وی خلاصه گردد نه بیش ! و اگر نبرد است لزوماً تعادل دو طرف جنگ بایستی از نظر شمار و امکانات ملحوظ گردد. آن‌چه در سال 6ق در صحرای کربلا روی داد نه با قواعد سیاسیِ سرکوبیِ قیام می‌سازد و نه با آیین نبرد جوان‌مردانه، اما هر چه بود پیکاری شجاعانه از یک سو و مقابله‌ای ناجوان‌مردانه از دیگر سو بود که از آغاز، نتیجه‌ای مشخص و قابل پیش بینی داشت.

پنجمین دوره سوگواره سفر تا صفر در سطح ملی با همکاری وزارت علوم در پنج بخش و یازده رشته  و در بخش پژوهشی در رشته مقالات، در بخش ادبی در دو رشته شعر و داستان کوتاه، در بخش هنر در چهار رشته عکس، تصویرسازی، فیلم کوتاه و پویانمایی، بخش چندرسانه‌ای در دو رشته اینفوگرافی و پادکست، بخش رسانه‌های دیجیتال در رشته وبلاگ نویسی برگزار شده است.

علاقمندان برای ارسال آثار و کسب اطلاعات بیشتر می توانند به وبسایت این سوگواره به آدرس   http://safartasafar.com  مراجعه نمایند.